Een veteraan legt een krans bij het monument De Vlucht in het Valkenberg in Breda.
foto Ramon Mangold
Op het stromende water van de fontein in het midden van het park Valkenberg en een paar fluitende vogels na, heerste er volledige rust tijdens de Dodenherdenking afgelopen woensdagavond in Breda.
Honderden belangstellenden hadden zich naar Bredase traditie verzamelend bij het monument 'De Vlucht' in het park om de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en andere militaire conflicten te herdenken.
Tien minuten voor acht klinkt de klok van de Grote Kerk. Het Klokkenluiders Gilde Breda luidt handmatig met vier man de 3.700 kg zware klok. Koen van den Heijkant blaast voorafgaand aan de twee minuten stilte het taptoesignaal. "Vrijheid moet worden doorgegeven", benadrukt Carel Hubert, voorzitter van de stichting 4 mei Dodenherdenking Breda, in zijn toespraak. "Ons streven is om de jeugd nog meer te betrekken bij het herdenken. Herdenken is het leren en het onthouden van het verleden." Die jeugd wordt vervolgens letterlijk betrokken bij de herdenking. Nadat leerlingen van basisschool De Spindel uit Bavel witte rozen bij het monument hebben neergelegd, worden kinderen in het publiek verzocht om ook naar voren te komen om een bloem neer te leggen. "Schroom niet", roept Hubert de kinderen op. "Geef vrijheid door."
De eerste krans wordt gelegd door Claire Dillen, leerlinge van het Bredase OLV-lyceum, en burgemeester Paul Depla. Claire draagt het zelfgeschreven gedicht Ik vraag mij af voor. Na de kinderen zijn andere maatschappelijke organisaties en het gemeentelijk bestuur aan de beurt.
Van te voren werd gevreesd dat de kranslegging heel lang zou gaan duren aangezien 45 organisaties graag een krans wilden leggen. Dat viel mee, omdat de politieke partijen in Breda bereid waren om gezamenlijk één krans te leggen, in plaats van ieder afzonderlijk (de gemeenteraad telt elf fracties).
Door Lieke Gerards (BN De Stem)
__________________________________________________________________________________________________________________________
WAT GEBEURT ER MET DE KRANSEN?
Het is zomaar een vraag die op een mooie, zonnige maandagochtend in het Valkenberg wordt gesteld.
Daar liggen ze. De 32 kransen die tijdens de 4 mei bijeenkomst vorige week woensdag plechtig bij monument De Vlucht werden gelegd ter herinnering aan de oorlogsslachtoffers.
Ze liggen er nog. En, zo blijkt, ze blijven er nog wel even liggen.
Dagelijks nemen de beheerders van het park poolshoogte. Ze kijken hoe de kransen erbij liggen, of de bloemen nog een beetje mooi zijn en of er misschien toch al een paar aan het verwelken zijn. De kransen die niet meer mooi zijn, halen ze weg. De andere laten ze liggen. Net zo lang tot ook die verwelkt zijn.
Op die manier doen de kransen dagelijks even herinneren aan de oorlogsslachtoffers. Bijna ongemerkt.
Overigens zijn het niet alleen de parkbeheerders die de kransen bewaken. Elke dag, zo vertelt zijn vrouw, fietst ook vicevoorzitter Gerard Speekenbrink van de Stichting 4 mei Dodenherdenking Breda even langs het monument.
Hij kijkt of alles er nog goed uit ziet. Hij legt, als het nodig is, even een krans weer netjes, drapeert een lint opnieuw. En hij let op of de kransen wel met respect worden behandeld.
Dat is niet altijd het geval, herinnert voorzitter Carel Hubert van dezelfde stichting zich: "Een aantal jaar geleden hebben een paar vandalen enkele kransen weggehaald. Daar heb ik me toen behoorlijk boos over gemaakt. Het is onacceptabel." Gelukkig gebeurt het zelden. "Over het algemeen worden de kransen bij het monument respectvol behandeld."
Wanneer de kransen allemaal weg zijn, blijft onduidelijk. Het is warm, dus waarschijnlijk zijn ze sneller verwelkt dan gewoonlijk.
En dan? Tja, dan gaan ze toch gewoon de kliko in.
Foto en artikel Edine Wijnand (BN De Stem)